Ο Πούτσος (427 π.Χ.–347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ανθοπώλης από την Αθήνα, ο οποίος έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία για την ομορφιά, την γοητεία και το ευγενές του χαρακτήρος του. Από εκεί απορρέει το ρητό: "Στον πούτσο μου λουλούδια και γύρω γύρω μέλισσες". Bwikilogo.gif Για τους δήθεν σοβαρούς, δεν υπάρχει σχετικό άρθρο στη Βικιπαίδεια οπότε σας παραπέμπουμε στο: Αριστοφάνης. Πούτσος ο περιζήτητος Παρόλο που υπήρξε φτωχός, ο Πούτσος ήταν ο πιο περιζήτητος γαμπρός της αρχαίας Αθήνας και όλοι οι γονείς του κόσμου προόριζαν τις ομορφότερες κόρες τους για Πούτσο. Εξού και η φράση: "Το κορίτσι αυτό είναι για Πούτσο" Όσο μεγάλωνε ο Πούτσος, οι γυναίκες τον λάτρευαν ακόμα περισσότερο. Όταν περπατούσε στο δρόμο, υπήρχαν ασυγκράτητες από της ορμές τον φιλούσαν παντού, όπου τον έβρισκαν τον έγλειφαν, τον μύριζαν, τον χάιδευαν και τον έφτυναν. για την δουλεία του ήταν εφευρετικό εργαλείο ξεκάβλωνε κάθε είδους παρθένες λεσβίες πόρνες ακόμα και γκόμενες που τον συμπαθούσαν και ανοίγαν ποδαράκι για μεράκι και της έβγαζε από τα βάσανα της αγαμίας άνοιγέ κλειστές όμορφες ρωζουλές τρυπούλες που είχαν μέσα υγρό σαν το γάλα της καρύδας Όλες αυτές περιμέναν στην σειρά για Πούτσο και έπεφτε το γαμήσι σε πραγματικό χρόνο. Πραγματικά ήταν αδύνατο να βγάλει κανείς τον Πούτσο από το μυαλό μιας γυναίκας μες το μυαλό της την βασάνιζε ο ερεθισμός που ένιωθε μετά το πρώτο άνοιγμά της ξεπαρθενιάς. της άρεσε η τριβή να ανάβει φωτιά στα μπούτια Επίσης ο Πούτσος είχε αποκτήσει και πέντε παιδιά! τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Τα αγόρια του τα έλεγαν Αρχίδι και Παπάρι. και το τρίτο του λιμάρει το τέταρτο γομάρι και το πέμπτο παλαμάρι Ήταν πάρα πολύ αγαπημένα αδέρφια για αυτό ήταν και συνέχεια μαζί! Την κόρη του την λέγαν Καύλα και ηδονή! Η Καύλα είχε μία πάρα πολύ καλή φίλη το τριχωτό μουνί αν και ο πούτσος γούσταρε το καραφλό όμως ο Πούτσος είχε έναν εχθρό τον Δονητή που του πηρέ την θέση όταν πέθανε. ο πούτσος γούσταρε να χύνει περισσότερο επάνω σε ξένο σώμα από ότι τον εαυτό του γιατί λάτρευε την ξένη αίσθηση ανδρικοί και γυναίκεια την έβρισκε σε διάφορα καυλιάρικα υγρά και όταν δεν έβρισκε της κόρες του τότε δενόταν σαν σκηνή και χοροπηδούσε για να αυτό ικανοποιηθεί. γούσταρε να γαμάει κολοτρυπίδες που κλάνουν για να τον ζεσταίνουν και μουνιά γεμάτα στο ωάριο για να νιώθει streit. λάτρευε πάντα τα ξένα μικρόβια και ειδικά τα γυναικεία ήταν σαν την ζάχαρή στο ψωμί του και ιδικά από μουνιά μικρής ηλικίας. αγόρια και κορίτσια μεγαλύτερης ηλικίας του ξινίζανε δεν του άρεσαν και τόσο πολύ γιατί οπός λέμε εξού και η φράση η μικρή κότα και ο κόκορας έχουν το ζουμί όσο φρέσκα τόσο μεγαλύτερα κέφια. στα ανδρικά την έβρισκε λίγο φαρδιά και έντονη την ορμή και του άρεσε και πολύ και γι'αυτό ο πούτσος ήταν και gay και . άλλα του άρεσε και ο παιδικός ο κώλος ανεξάρτητου φίλου και από τότε λάτρεψε και έγινε και παιδόφιλος ο πούτσος γιατί η αίσθηση της ηδονής πάντα ήταν πιο ωραία σε παιδικό κωλαράκι και μουνί. η ηδονή είναι ωραία πάντα στης μικρές ηλικίες και όσο πιο μικρή τόσο πιο πολύ. και γι' αυτό ο πούτσος τρελάθηκε και άρχισε να γλεντάει πρώτα. μικρά κωλαράκια και μουνάκια πρώτα και μετά τα μεγάλα. Ο Τραγικός θάνατος Ο Πούτσος πέθανε το 354 μ.Χ. σε ηλικία 102 χρόνων, από υπερβολική χρίση μαλακίας και γαμιώντας πόρνες χρόνια πατούσε τα βυζιά σαν νιτρόκούμπα χρόνια μετά τη γέννησή του, κατά τη διάρκεια οργίων με την ατελείωτη αγάπη που ένιωθε για την Παρθενιά έκλεγε για μέρες που είχε Γεράση και δεν έβρισκε μουνί να γαμίση ποια και όταν πέθανε πάνω από τον τάφο του, κυκλοφόρησε η φράση "τρείς Τον Πούτσο κλαίγανε και δύο τον χαδεύανε". Μέχρι που μάθανε για τον Δονητή. Για την συντετριμμένη γυναίκα του, Πούτσα, γράφτηκε τότε το μοιρολόι "Πούτσα μου πώς κατάντησες" .Και έφτασες σ' αυτό το χάλι εσύ όταν έβλεπες μουνί γινόσουνα ατσάλι . Ένα μήνα μετά το τραγικό συμβάν, πεθαίνει από αιφνίδιο θάνατο, ο κολλητός του Πούτσου, ο Κώλος, είχε όμως είχε διαφορετικό τέλος πνίγηκε από εκσπερμάτωση. και βγήκε η φράση που λέμε "στου Κώλου τα εννιάμερα, του Πούτσου τα σαράντα" Επίσης όλα τα κορίτσια φώναζαν πάνω από το σώμα του πούτσε μου που μας άφησες και έφυγες και δεν βρίσκεις δροσιά ανάμεσα στην γυναικεία φωτιά και τώρα είσαι στο χώμα κοιμώμενος σαν τα νεκρά βουνά. αφού όταν τον έβλεπαν νεκρό έβγαζαν κραυγές αγωνίας και αμηχανίας μετά την απώλεια της σέξι τρομερής αίσθησής του από εκεί έγινε γνωστή η φράση Πούτσε μου που μαράζωσες και δεν μου ζητάς παιχνίδια κάθεσαι και αναπαύεσαι στα ένδοξα σου αρχιδιά. και δεν νιώθεις την αίσθηση πιά από τα γυναικεία τα οπίσθιά. και τώρα δεν μου σηκώνεσαι ούτε με βιταμίνες από ακτινίδια. {αφιέρωμα} άρχισέ το μοιρολόι όταν το ρολόι έδειχνε οχτώ. άχχχ πούτσε μου τώρα που πήγε οχτώ τα μουνιά δεν θα σε τρώνε τώρα ποια σαν παγωτό έφυγες για πάντα και μας άφησες τώρα μόνους και γι'αυτό χύνουμε τώρα γόνους στην κηδεία σου μαζευτήκαν πόρνες και πούστηδες σε όλες της ηλικίες και άρχισαν να χύνουν για να τον τιμήσουν αλλά δίστιχός ο πούτσος ήταν είδη νεκρός και δεν απολάμβανέ το χύση που έπεφτε επάνω στον τάφο του έκλαναν τιμητικά τα μουνιά. για μεγαλύτερη γοητεία. χέζανε ρευόντουσαν και εκλάναν σε αναπαράσταση του γαμησιού και του διασυρμού του μουνιού και της κολοτρήπύδας.

 

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ ΨΗΛΑΦΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟ ΚΟΣΜΟ Ο κόσμος της πορνείας. Ομιχλώδης. Συχνότερα, σκοτεινός και μυστηριώδης. Ανεξάντλητος και πολυτάραχος. Ένα σκηνικό ειλικρινές μέσα στο ψέμα του. Τι ψάχνει ένας άντρας σε μια πόρνη; Τι είναι αυτό που ωθεί μια γυναίκα στο να εκδίδεται; Τι κοινά έχουν αυτοί οι δύο; Ποια είναι η ιστορία της πορνείας και από που ξεκινά; Σκοπός μου ήταν, μέσα από μια πενταετή έρευνα με συνεντεύξεις και ρεπορτάζ, και με «συνοδοιπόρους» βιβλία ιστορικών και λογοτεχνών, να αγγίξω τα «ενδότερα» των ιερόδουλων γυναικών και των πελατών τους. Η έρευνα αυτή δεν αφορά ζητήματα εξαναγκαστικής πορνείας (trafficking), ούτε και γυναίκες-χρήστες ουσιών που καταφεύγουν στην πορνεία. Η ιδέα για τη δημιουργία αυτού του βιβλίου γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 2013 με τη ζωγράφο και φίλη Έλενα Ναβροζίδου, η δουλειά της οποίας σκιαγραφεί τη γυναίκα του έρωτα, την Αφροδίτη, την Ιστάρ, αλλά και εκείνη του μπαρόκ και του σημερινού αγοραίου έρωτα. Θέλοντας να παντρέψουμε την τέχνη με την έρευνα, τολμήσαμε να ξεκινήσουμε το δύσκολο και πολύχρονο ταξίδι μας στον κόσμο της πορνείας, διαθέτοντας όλο τον χρόνο που απαιτείται για να σχηματίσουμε μία βασική και σφαιρική εικόνα. Μαζί με την Τίνα, τη Ρουμάνα ιερόδουλη, πρόσωπο-κλειδί στο βιβλίο, προσπαθούμε να κοιτάξουμε όσο καθαρότερα γίνεται πίσω από την «κόκκινη κουρτίνα» τόσο του μπορντέλου όσο και της ψυχής του πελάτη και της ιερόδουλης. Αναζητώ και τους δύο. Το άβατο τοπίο τους. Επιθυμώ να κατέβω βαθιά, κάτω από τον αφρό. Πέρα από τα προφανή. Πίσω από κάθε λέξη και βλέμμα. Ιερόδουλη και άντρας. Σε έναν κοινό τόπο – το κρεβάτι – με τις διαφορετικότητές τους. Στην ουσία, όμως, ίσως μέσα από το αγοραίο αυτό αγκάλιασμα ανακουφίζονται και οι δύο από έναν ορυμαγδό δαιμονίων και εμμονών. Φόβων και ανασφαλειών. Όπως και να έχει, ακόμη και ο πιο νοσηρός έρωτας ψάχνει να εκδηλωθεί. Οι φαντασιώσεις καλούνται να γίνουν πραγματικότητα. Οι ηδονές αγγίζουν την τρέλα και παράλληλα τη θεραπεύουν. Και η θλίψη, σαν επίλογος, έρχεται να επισφραγίσει τις υποταγμένες ανάγκες και αδυναμίες των εύρωστων και κοινωνικά ευυπόληπτων. Καθετί απαγορευμένο είναι αποδεκτό στον χώρο του μπουρδέλου. Του στούντιο. Του οίκου ανοχής. Υπάρχει ειλικρίνεια μέσα στο πλασματικό τοπίο της πορνείας, όταν την ίδια στιγμή στο κρεβάτι πολλών ζευγαριών υποκρύπτονται ερωτικά ταμπού και αναστολές. Τι λένε γι’ αυτά οι άντρες; Τι ζητούν από τη σύντροφό τους και δεν το παίρνουν; Ή μήπως κάποιοι δεν τολμούν να ζητούν; Πως τοποθετούνται η σύγχρονη ψυχανάλυση και η κοινωνική ανθρωπολογία απέναντι στα ζητήματα της πορνείας και της σεξουαλικότητας; Της δύναμης που έχει η σαρκική ηδονή και, στην αντίπερα όχθη, του πολέμου που κάνει η θρησκεία εναντίον της; Η βία και τα νυχτοπερπατήματα σε πορνικούς κόσμους του χθες και του σήμερα αποκαλύπτονται τόσο μέσα από τα ρεπορτάζ όσο και από έργα διαφωτιστών, σύγχρονους και παλαιότερων εποχών. Το «Αγαπημένο μου Μπορντέλο»- οι “δούλες” του Ιερού, δεν στέκεται μόνο στο τώρα. Αναμοχλεύει και αναζητά την ιστορία της πορνείας – την ιερά πορνεία, τον εταιρισμό σε Ελλάδα, Αίγυπτο, Μεσοποταμία -, καθώς και σε άλλους τόπους όπου ευδοκίμησε. Επιπλέον, ψάχνει μέσα στο θολό τοπίο του σημερινού αγοραίου έρωτα κάτι από τον πορνικό λυρισμό και τη σύγκριση του τότε με το τώρα, ταξιδεύει στα κείμενα ανήσυχων πνευμάτων, λογοτεχνών και ποιητών, που ήταν ερωτευμένοι με τον μυστηριακό και σκοτεινό υπόκοσμο της εποχής τους. Ερωτευόμενοι με τη μυστηριώδη και εξιδανικευμένη, για αυτούς, γυναίκα πόρνη… Έλενα Μοσχίδη

KOTES (BOOZE COOPERATIVA) Kolokotroni 57 , Athens, 10560 2114053733 booze.crossteam@gmail.com http://www.kotespoliticalparty.gr